Ağlamayı ne zaman bıraktık?
Sağa sola bakmadan,
“Kim görüyor?” demeden,
Orta yerde ve umarsızca…
Halbuki canımız yandığında,
Avaz avaz feryadı basardık.
Gözlerimizden yaş da akardı.
Damlalara sığınırdık.
Ne zaman terk ettik ağlamayı,
İşte o gün büyüdük.
Bir büyüklük maskesi taktık.
Yansa da canımız,
Bir daha hiç ağlayamadık.